Калі вы пачнеце шукаць у розных даведніках , хто такі Юрась Нераток , даведаецеся , што ён жа і Юлаў , і Гарбачоў.Менавіта Юрый Гарбачоў -- сапраўднае прозвішча пісьменніка, а два другіх -- псеўданімы. Прычым, пад адным хаваецца празаік , а пад іншым -- паэт , парадыст , гумарыст.
Менавіта з паэтам і парадыстам Юрасём Нератком мы і будзем гутарыць у адной з бліжэйшых праграм .
Чакаем пытанні да Юрася Нератка!
Менавіта з паэтам і парадыстам Юрасём Нератком мы і будзем гутарыць у адной з бліжэйшых праграм .
Чакаем пытанні да Юрася Нератка!
Раньше выходила газета "Женский калейдоскоп". Обычно на первой странице - художественный портрет девушки и стихи. Часто попадались стихи Юрася. Может, вспомните самый любимый портрет женщины?
ОтветитьУдалитьСпадзяюся, што і цяпер "Женcкий калейдоскоп" "на пасту" і з чытачамі. Асаблівасць першай старонкі – фота прыгажуні, а ўнізе– лірычны верш. Паколькі там і так жаночага хапае, лічыў сваім абавязкам нешта і ад мужчын для жанчын-чытачак прапанаваць выданню. Як мужчынам для добрай кампаніі жанчыны неабходны, так і жанчынам не мужчыны перашкодзяць. Хаця б бутэльку шампанскага адкрыць
УдалитьЛюбімыя партрэты – гэта не знешняе, больш сакральнае: самыя блізкія людзі.
Нераток-Юлов-Гарбачоў! як ужываюцца ў адным чалавеку - тры асобы, не падобныя адна на адну?
ОтветитьУдалитьГэта як штандартэнфюрэр Шцірліц, палкоўнік Ісаеў і акцёр Ціханаў .
УдалитьА яшчэ злаўчаюся быць у транспарце пасажырам, у краме – пакупніком, на вуліцы прахожым, у бальніцы – сімулянтам .
Калі больш сур’ёзна, то псеўданімы пацверджаны не толькі кнігамі, а і прыналежнасцю да адпаведных пісьменніцкіх арганізацый. Бо што гэта за “сабака Шарык”, калі ў яго няма пасведчання, што ён менавіта“сабака” і завуць яго “Шарык”?
Псеўданім “Нераток” пайшоў ад матчынай радні – не непасрэднай, а адгалінаванай. Там былі дасціпныя, вострыя на язык і майстравітыя людзі. Амаль усе яны ў сталінскія часы былі вывезены ў Сібіры-Казахстаны і зніклі там.
А “Юлов” – па жаночай лініі бацькавай радні, бо пісьменнікам Гарбачовым падчас перабудовы станавіцца не хацелася. Нашто мне незаслужаныя бонусы і пендалі?
Зрэшты і канструктар Гарбачоў працуе з даволі сур’ёзным размахам. І да таго ж пры неабходнасці прадстаўляе, а то і спансіруе Нератка і Юлава .
Юрыю Юлаву да 50-гадовага Юбілея
УдалитьДа 50-годдзя паэта Юрася Нератка
(Юрыя Міхайлавіча Гарбачова)
Часам так здараецца:
Людзі разтраяюцца!
Мой знаёмы Гарбачоў,
Не Міхась, каторы Юрый —
Вырашыў: адно плячо
Малавата для натуры
Вельмі творчай, і пры тым —
Будзь твой талент залатым,
Без рукі махнатай
Цяжка ўзлезці на Парнас
Сярод іншых зухаватых,
Што арудуюць плячом.
І рашыўся Гарбачоў:
“Трэба так настроіцца,
Каб зусім разтроіцца!” —
Свіснуў тут жа Нератка
І паклікаў Юлава,
І цяпер яго рука
Не сябруе з тулавам:
Хочаш смейся, хоч крычы —
Юрась мае тры плячы.
* * *
Віншуем Гарбачова са з’яўленнем
У гэты свет!
І Нератка віншуем з нараджэннем!
Сярод планет
Паэт, бадай што, самы лепшы,
Нібы хірург ён выдаляе вершы
З белрускамоўнай глыбіні.
Гадоў палціннік пагайдаў на далані,
Манетку ўверх шпурнуў — не разбярэш
Арол ці рэшка будзе там,
Але сягоння
І Юлаву нальецца дзвесце грам.
На жаль, не знаема з вашай творчасцю, але ведаю, што Навум Якаўлевіч і Анатоль дрэнных паэтаў не запросяць Таму з нецярпеннем чакаю праграму з вашым удзелам, спадзяюся, што прагучаць вашыя вершы. Ну і вядома, цікава даведацца пра значэння псеўданімаў. З павагай, Наталля
ОтветитьУдалитьМы ўсе нешта такое-такенькае бачым. Толькі не заўсёды сабе ў гэтым прызнаёмся, не заўсёды можам сфармуляваць, а тым больш выкласці ў даступнай для чытання форме. А насамрэч пазіцыянуюся, як “самы змрочны гумарыст” і “самы праўдзівы фантаст”. Часам сам напалоханы ўласнымі прадказаннямі .
УдалитьАдна з вашых тэм - містыка. Вы бачыце тое, чаго не бачым мы? Як нараджаюцца вобразы?
ОтветитьУдалитьПра псеўданімы трохі адказаў… Забыўся хіба сказаць, што ў свой час шлюбны пінжак маладому спецыялісту Гарбачову шыў шавец Хрушчоў, калі памятаеце такога. Не шаўца, зразумела…
УдалитьВершы павінны больш-менш адпавядаць фармату праграмы, а яна ў нас – гумарыстычная. Таму і сцёбу трохі не пашкодзіць.
Знаю Юрия как конструктора, и даже читал про аттракционы, созданные им... не знал, что он еще и пишет. Любопытно, какая деятельность нравится больше и какая приносит больше пользы?
ОтветитьУдалитьАд атракцыёнаў адышоў гадоў сем таму, хоць сувязяў з былымі калегамі падтрымліваю. Цяпер як канструктар заняты так званымі “малымі архітэктурнымі формамі”, якія ўпрыгожваюць нашы двары. А карысць і задавальненне, напэўна, ёсць ад любога занятку, калі ён арганізаваны як справа і праекты даводзяцца да завяршэння. Калі размова пра карысць як грошы, матэрыяльныя здабыткі, то ўсё жыццё аб’ектыўна “недаатрымліваю” – прывык ужо . Размова не пра ідэі і перспектывы – пра зробленае і пэўным чынам анансаванае.
УдалитьЮрий, добрый день, хочу признаться: самые любимые ваши произведения - из серии МИФ. Особенно Мутанты! "Мужская Интеллектуальная Фантазия" - это сильная вещь! Как пришла идея таких фантазий, таких РАЗНЫХ фантазий?
ОтветитьУдалитьЗвярніце ўвагу, як старанна ў назве серыі завужаны катэгорыі патэнцыйных чытачоў: “мужчынская “ па гендэрным прызнаку пакідае толькі чвэртку з іх (дзеці і падлеткі пакуль не мужчыны), “фантазія”, якую асацыююць з даволі вызначанай “фантастыкай”, выбівае яшчэ тры чвэрткі, “інтэлектуальная” – прыблізна такая ж прапорцыя з тых, хто не быў адсеяны дагэтуль. Гэта амаль фехтаванне ў вагонным тамбуры .
УдалитьА сама серыя адпачатку творчым праектам не з’яўлялася, само сабой. Кожнае апавяданне ці аповесць рабілася асобна, як асобна робяцца дзеці, выхоўваюцца і выпраўляюцца ў свет дзеці . Творчым быў падыход да варыянта звядзення прозы ў серыю і ідэі афармлення.
А я хацеў бы адзначыць не толькі майстэрства Юрыя-пісьменніка-паэта, але і як чалавека, які ўмее свае творы прыгожа данесці да публікі, чаго толькi каштуюць буктрэйлеры і ілюстрацыі да яго твораў!
ОтветитьУдалитьІдэя і ўвасабленне буктрэйлераў – ад маёй жонкі. Чаго мы вартыя без жанчын? Наша справа – руйнаваць чужое і спрабаваць стварыць сваё . А жанчыны не толькі больш за мужчын карыстаюцца здабыткамі культуры, а і захоўваюць яе, берагуць, не лічуць “западло” пахваліць тое, што ім даспадобы. Наконт “піяраў і рэклам” хацелася б адзначыць, што асабісты досвед “перабудовачных” часін даў дакладнае разуменне, што спрацоўвае, а што – не. І ў літаратуры добра адчуваю, дзе “чтиво”, дзе творчасць.
УдалитьТым не менш, лічу, што абавязак кожнага творчага чалавека (у любой сферы!) – не толькі выканаць пэўны праект, а і належным чынам агучыць яго, даць яму шанц.